Timor-Leste
Flaga Timoru Wschodniego

Flaga do pobrania w rozdzielczości
| Ikona 88x44 | ![]() |
| Ikona 32x16 | ![]() |
Timor-Leste
Oto artykuł o Timorze Wschodnim w języku polskim, o długości około 5000 znaków, z formatowaniem zgodnie z Twoimi wytycznymi:
Timor Wschodni, oficjalnie znany jako Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego, to młode, ale bogate w historię i kulturę państwo położone w południowo-wschodniej Azji, a precyzyjniej na wschodniej części wyspy Timor. Jest to najmłodsze państwo Azji, które odzyskało niepodległość w 2002 roku po długiej i burzliwej walce o samostanowienie. Jego położenie geograficzne, połączone z unikalną historią i dziedzictwem, czyni go fascynującym miejscem, które wciąż odkrywa swoją tożsamość na arenie międzynarodowej.
Ludność Timoru Wschodniego jest niezwykle zróżnicowana pod względem etnicznym i językowym. Najliczniejszą grupą etniczną są Tetunowie, których język, tetum, jest jednym z dwóch języków urzędowych kraju, obok portugalskiego. Oprócz Tetunów, na wyspie żyją liczne inne grupy, takie jak Mambajowie, Bunakowie, Galole, Kemakowie i inni, każda z własnymi unikalnymi dialektami i tradycjami. Ta mozaika kulturowa jest odzwierciedleniem burzliwej historii wyspy, która przez wieki była pod wpływami różnych mocarstw kolonialnych. Dominującą religią jest katolicyzm, który został wprowadzony przez Portugalczyków i jest wyznawany przez zdecydowaną większość populacji. Obecność silnych tradycji animistycznych wciąż jest widoczna w niektórych praktykach i wierzeniach, tworząc unikalny synkretyzm religijny. Społeczeństwo Timoru Wschodniego jest w większości młode, z wysokim odsetkiem osób poniżej 25. roku życia, co stanowi zarówno wyzwanie, jak i potencjał dla przyszłego rozwoju kraju. Tradycyjnie społeczeństwo jest silnie oparte na więziach rodzinnych i klanowych, co odgrywa kluczową rolę w strukturze społecznej i politycznej.
Historia Timoru Wschodniego jest długą i często tragiczną opowieścią o walce o wolność i suwerenność. Wyspa Timor była pierwotnie zamieszkiwana przez rdzenne ludy, zanim w XVI wieku przybyli tu Portugalczycy, którzy ustanowili kolonię. Portugalski wpływ trwał przez wieki, pozostawiając po sobie ślady w języku, religii i kulturze. W przeciwieństwie do sąsiedniej części wyspy, która stała się częścią Holenderskich Indii Wschodnich (późniejszej Indonezji), Timor Portugalski pozostał pod panowaniem Lizbony aż do lat 70. XX wieku. Po upadku dyktatury w Portugalii w 1974 roku, Timor Wschodni ogłosił niepodległość w 1975 roku. Jednakże, zaledwie kilka dni później, Indonezja, która obawiała się powstania niepodległego państwa i jego potencjalnego wpływu na własne terytorium, najechała i zaanektowała wschodnią część wyspy. Okres indonezyjskiej okupacji, który trwał przez 24 lata, był naznaczony brutalnymi represjami, łamaniem praw człowieka i licznymi ofiarami. Mimo to, ruch oporu przeciwko indonezyjskiej dominacji nigdy nie ustał. W 1999 roku, pod naciskiem międzynarodowym, odbyło się referendum, w którym mieszkańcy Timoru Wschodniego zdecydowali o niepodległości. Po okresie przejściowym pod zarządem ONZ, Timor Wschodni oficjalnie stał się niepodległym państwem 20 maja 2002 roku. Odzyskanie niepodległości było ogromnym sukcesem, ale kraj stanął przed ogromnymi wyzwaniami związanymi z odbudową po latach konfliktu i izolacji.
Geografia Timoru Wschodniego jest równie zróżnicowana jak jego ludność. Kraj zajmuje wschodnią część wyspy Timor, drugą co do wielkości wyspę w archipelagu Małych Sund. Graniczy on z Indonezją na zachodzie, a od północy i południa otoczony jest przez morza: Cieśninę Ombai i Morze Sawu na północy oraz Morze Timorskie na południu. Linia brzegowa jest długa i urozmaicona, z licznymi zatokami, półwyspami i niewielkimi wyspami, z których największą jest Atauro. Teren Timoru Wschodniego jest w dużej mierze górzysty, z pasmami górskimi przecinającymi wyspę od zachodu na wschód. Najwyższym szczytem jest góra Ramelau (znana również jako Tatamailau) o wysokości 2986 metrów nad poziomem morza, która jest ważnym miejscem pielgrzymkowym. Górzyste tereny sprzyjają tworzeniu się licznych rzek i strumieni, które odgrywają kluczową rolę w rolnictwie, ale jednocześnie mogą stanowić wyzwanie podczas pory deszczowej. Klimat jest tropikalny, z wyraźnym podziałem na porę suchą i deszczową. Temperatury są wysokie przez cały rok, a wilgotność powietrza również jest znaczna. Północna część wyspy jest bardziej sucha, podczas gdy południe charakteryzuje się większymi opadami. Bogactwo naturalne Timoru Wschodniego obejmuje złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, które stanowią główne źródło dochodów państwa. Występują tu również zasoby mineralne, takie jak złoto i miedź, a także potencjał w zakresie rolnictwa i turystyki.
Przemysł Timoru Wschodniego jest na etapie rozwoju, a jego gospodarka w dużej mierze opiera się na sektorze wydobywczym, szczególnie na ropie naftowej i gazie ziemnym. Dochody z eksportu tych surowców są kluczowe dla budżetu państwa i finansowania inwestycji w inne sektory. Rolnictwo pozostaje ważnym sektorem, zatrudniającym znaczną część populacji, głównie w produkcji kawy, ryżu, kukurydzy, manioku i kopry. Kawa z Timoru Wschodniego, znana ze swojej wysokiej jakości, jest ważnym produktem eksportowym. Tradycyjne rzemiosło, takie jak tkactwo (zwłaszcza tkaniny *tais*), również odgrywa pewną rolę w gospodarce i kulturze kraju. Sektor usług, w tym turystyka, jest obszarem o dużym potencjale wzrostu, choć obecnie jest jeszcze słabo rozwinięty. Rząd Timoru Wschodniego aktywnie stara się dywersyfikować gospodarkę, inwestując w infrastrukturę, edukację i opiekę zdrowotną, a także promując inwestycje zagraniczne w nowe sektory. Wyzwaniami są wciąż niska dostępność wykwalifikowanej siły roboczej, ograniczona infrastruktura transportowa i energetyczna oraz zależność od cen surowców na rynkach światowych.
Turystyczne atrakcje Timoru Wschodniego są wciąż w dużej mierze nieodkryte i oferują unikalne doświadczenia dla podróżników poszukujących autentyczności i przygody. Stolica kraju, Dili, jest centrum administracyjnym i kulturalnym. Warto tu zobaczyć Cristo Rei, imponujący pomnik Chrystusa Króla górujący nad zatoką, oferujący wspaniałe widoki. Historyczne centrum miasta, mimo śladów zniszczeń, zachowało swój kolonialny urok z portugalskimi budynkami. Muzeum Rewolucji Timoru Wschodniego stanowi ważne miejsce do poznania historii walki o niepodległość. Poza stolicą, kraj oferuje zapierające dech w piersiach krajobrazy naturalne. Wyspa Atauro, położona na północ od Dili, jest rajem dla miłośników nurkowania i snorkelingu, z bogactwem podwodnego życia i koralowych raf. Jest to jedno z najbardziej bioróżnorodnych ekologicznie miejsc na świecie. Górzyste wnętrze kraju oferuje możliwości trekkingu i odkrywania tradycyjnych wiosek, takich jak Maubisse czy Ainaro, gdzie można poznać lokalną kulturę i gościnność. Jezioro Mundo Perdido w górach oferuje malownicze widoki. Dla miłośników historii, ruiny fortów z okresu kolonialnego, takie jak Fort Maubara, są świadectwem przeszłości. Plaże, choć nie tak znane jak w innych częściach Azji Południowo-Wschodniej, oferują spokój i piękno, na przykład plaża Jaco, malownicza wyspa połączona z lądem wąskim pasem piasku, która jest świętym miejscem dla lokalnej ludności. Timor Wschodni to kraj, który dopiero otwiera się na turystykę, oferując podróżnikom możliwość doświadczenia jego autentycznej kultury, piękna przyrody i niezapomnianej historii, z dala od masowych szlaków turystycznych.
Informacje o kraju Timor-Leste
Informacje pochodzą z publikacji CIA World Factbook.
Kraj Timor-Leste (angielski Timor-Leste) znajduje się w / kontynentu Azja Wschodnia. Timor-Leste ma powierzchnię 14 874 km2 i 1 143 667 populacji. Najwyższy punkt ma wysokość 2 963 metrów nad poziomem morza i nazywa Foho Tatamailau. Najniższy punkt znajduje się na poziomie 0 m.n.m. i nazywa Timor Sea, Savu Sea i Banda Sea. Państwo jest organizacją republika oraz datę niepodległości 28 listopada 1975. Kapitał jest Dili. Timor-Leste ma międzynarodowy skrót TT.
Timor-Leste - gospodarka
Łączny produkt krajowy brutto (PKB) jest 9 629 000 000 $. Łączny produkt krajowy brutto per capita dostosować za pomocą parytetu siły nabywczej 8 800 $. PKB rośnie 10.60 % Rocznie. Inflacji (wskaźnik cen konsumpcyjnych) jest równa 12.30 % Rocznie. Timor-Leste ma 418 200 ludności w wieku produkcyjnym (łączna liczba 1 143 667 osób). Bezrobocie jest na 18.40 %. Timor-Leste zagadnienia 12.30 % PKB na opiekę zdrowotną .
Timor-Leste - demografia
Jak wspomniano powyżej, Timor-Leste ma 1 143 667 mieszkaniec. Przyrost ludności jest w kwocie 1.96 % Rocznie. Liczba urodzeń na 1000 mieszkańców rocznie 25.43. Każda matka wynosił średnio 5.32 dzieci. Śmiertelność niemowląt jest 36.78 i śmiertelności matek 300.00 zgonów na 100.000 urodzeń. Średnia długość życia szacowana jest 68.27 lot. Smiertelność jest 5.86 osób na 1000 mieszkańców rocznie.
Timor-Leste - transportu i telekomunikacji
Timor-Leste ma 6 040 km dróg i 6 lotnisk. Jest zarejestrowany 1 łodzi.
Włączone telefony komórkowe (karta SIM) w kraju Timor-Leste jest 614 200. Liczba aktywnych stacjonarnych linii telefonicznych jest 3 100. Timor-Leste ma 2 100 użytkowników Internetu, którzy mają 210 połączenia internetowe. Timor-Leste wyznaczyła domeny pierwsze zamówienie .tl.
Timor-Leste - energetyka
Timor-Leste zużywa rocznie 67 590 000 kWh energii elektrycznej. Roczna produkcja energii elektrycznej jest 131 700 000 kWh .Timor-Leste eksport 0 kWh a import 0 kWh energii elektrycznej na rok. W kraju Timor-Leste jest zbierana 83 740 baryłek ropy rocznie.
Słowa kluczowe: Flaga Timoru Wschodniego, flagi krajów na świecie, kraje świata, flagi narodowe, flagi krajów, lista flag, flaga, Timor-Leste, flagi, demografia, informacje, lista krajów, Gospodarka, energetyka, państwa bandery, Informacje, politika.

