Togo
Flaga Togo
Flaga do pobrania w rozdzielczości
| Ikona 88x54 |  |
| Ikona 32x20 |  |
Togo
Oto artykuł o Togo, napisany w języku polskim, zgodnie z Twoimi wytycznymi:
Togo, oficjalnie Republika Togo, to niewielkie państwo położone w Afryce Zachodniej, które często pozostaje na uboczu głównych szlaków turystycznych i medialnych. Jego nazwa pochodzi od nazwy stolicy, Lomé, a samo państwo, choć małe pod względem powierzchni, oferuje bogactwo historii, różnorodności kulturowej i niezwykłych krajobrazów. Rozciągając się od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego na południu aż po Sahel na północy, Togo jest krajem kontrastów, gdzie tradycyjne życie plemienne przeplata się z wpływami kolonialnymi i dążeniem do nowoczesności. Długa i wąska linia brzegowa, gęste lasy deszczowe, rozległe sawanny i malownicze wzgórza tworzą zróżnicowany krajobraz, który jest domem dla wielu grup etnicznych, każda z własnymi językami, tradycjami i unikalnymi sposobami życia. Zrozumienie Togo wymaga spojrzenia na jego złożoną przeszłość, dynamiczną teraźniejszość i nadzieje na przyszłość, które kształtują jego mieszkańców i ich codzienność.
Historia Togo jest fascynującą mozaiką wpływów, podbojów i walk o niepodległość. Region ten był zamieszkiwany przez różne grupy etniczne od tysiącleci, zanim europejscy odkrywcy pojawili się na jego wybrzeżach. W XV wieku Portugalczycy jako pierwsi zaczęli eksplorować wybrzeże, a wkrótce potem region stał się częścią transatlantyckiego handlu niewolnikami, co odcisnęło głębokie i bolesne piętno na lokalnych społecznościach. W XIX wieku, w epoce „podziału Afryki”, Niemcy ustanowili swoje protektorat nad tym obszarem, tworząc kolonię Togoland w 1884 roku. Niemieckie rządy, choć stosunkowo krótkie, wprowadziły pewne zmiany administracyjne i infrastrukturalne, ale także wykorzystywały lokalne zasoby i siłę roboczą. Po I wojnie światowej, w 1919 roku, Liga Narodów przekazała tereny Togolandu pod zarząd Francji i Wielkiej Brytanii, co doprowadziło do podziału kolonii na dwie części: francuskie Togo i brytyjskie Togo. Po II wojnie światowej oba terytoria stały się powierniczymi terytoriami ONZ. Francuskie Togo, stanowiące zdecydowaną większość, uzyskało niepodległość 27 kwietnia 1960 roku, przyjmując nazwę Republika Togo. Brytyjskie Togo zostało włączone do Ghany w 1957 roku. Po uzyskaniu niepodległości kraj przeszedł przez okres niestabilności politycznej, z kilkoma zamachami stanu, zanim w 1993 roku wprowadzono nową konstytucję i rozpoczęto proces demokratyzacji, który trwa do dziś, choć zmagający się z wyzwaniami.
Geografia Togo jest równie zróżnicowana, jak jego historia i ludność. Kraj ma kształt długiego i wąskiego prostokąta, rozciągającego się na około 600 kilometrów z północy na południe, przy szerokości nieprzekraczającej 150 kilometrów. Południowa część wybrzeża charakteryzuje się piaszczystymi plażami, lagunami i podmokłami, tworząc malowniczy krajobraz tropikalny. Dalej na północ teren stopniowo się podnosi, przechodząc w pagórkowate regiony centralne, a następnie w górzyste tereny na północnym zachodzie, znane jako Góry Togo (Monts du Togo). Te góry, choć nie są wysokie, stanowią ważną barierę geograficzną i są domem dla bogactwa flory i fauny. Północna część kraju stopniowo przechodzi w bardziej suchą sawannę, która graniczy z Sahel. Główne rzeki kraju to Mono i Oti, które odgrywają ważną rolę w rolnictwie i transporcie. Klimat Togo jest tropikalny, z dwiema głównymi porami deszczowymi i dwoma porami suchymi, które zmieniają się w zależności od regionu. Południe charakteryzuje się wyższą wilgotnością i obfitszymi opadami, podczas gdy północ jest bardziej sucha i gorętsza. Ta różnorodność geograficzna wpływa na rozmieszczenie ludności, rodzaje upraw i tradycje lokalnych społeczności.
Ludność Togo jest niezwykle zróżnicowana pod względem etnicznym i językowym, co stanowi jeden z najbardziej fascynujących aspektów tego afrykańskiego kraju. Szacuje się, że w Togo żyje ponad 40 grup etnicznych, z których największe to Ewe, Kabre, Tem, Kotokoli i Fulani. Każda z tych grup posiada własny język, choć francuski jest językiem urzędowym i jest używany w administracji, edukacji i handlu. Oprócz francuskiego, w użyciu jest wiele języków lokalnych, z których najpowszechniejsze to Ewe na południu i Kabre na północy. Ta wielość języków i kultur tworzy bogaty gobelin społeczny, w którym tradycje przodków są nadal żywe i pielęgnowane. Społeczeństwo togońskie jest w dużej mierze młode, z dużą częścią populacji poniżej 15 roku życia, co stanowi wyzwanie, ale i potencjał dla przyszłego rozwoju kraju. Większość Togijczyków praktykuje tradycyjne wierzenia, chrześcijaństwo lub islam, często w sposób synkretyczny, łącząc elementy różnych religii. Życie codzienne w wielu regionach kraju nadal opiera się na rolnictwie i tradycyjnych strukturach społecznych, gdzie społeczność i rodzina odgrywają kluczową rolę.
Gospodarka Togo jest w dużej mierze oparta na rolnictwie, które zatrudnia znaczną część populacji i stanowi podstawę eksportu. Główne uprawy to kakao, kawa, bawełna, tytoń i maniok. Rolnictwo subsystencyjne jest również powszechne, zapewniając żywność dla lokalnych społeczności. Kraj posiada również zasoby naturalne, takie jak fosfaty, które są ważnym produktem eksportowym. Sektor usług, w tym handel i transport, również odgrywa rosnącą rolę, zwłaszcza w stolicy, Lomé, która jest ważnym centrum handlowym w regionie. Przemysł Togo jest ograniczony i koncentruje się głównie na przetwórstwie produktów rolnych, produkcji tekstyliów i cementu. Wyzwaniem dla gospodarki togońskiej jest zależność od cen surowców na rynkach światowych, a także niska dywersyfikacja i ograniczona infrastruktura. Rząd stara się przyciągnąć zagraniczne inwestycje i rozwijać nowe sektory, takie jak turystyka i telekomunikacja, aby zmniejszyć tę zależność i stworzyć nowe miejsca pracy. Pomimo wyzwań, Togo posiada potencjał rozwojowy, który może zostać wykorzystany dzięki odpowiednim inwestycjom i politykom.
Togo, pomimo swojej wielkości, oferuje szereg fascynujących atrakcji turystycznych, które przyciągają coraz więcej podróżników poszukujących autentycznych doświadczeń. Stolica, Lomé, jest tętniącym życiem miastem, gdzie można zwiedzić Pałac Prezydencki, Katedrę Wniebowzięcia NMP, Wielki Bazar z jego kolorowymi straganami i tradycyjnymi wyrobami, a także Muzeum Narodowe, które prezentuje bogactwo kultury i historii kraju. Warto odwiedzić również targ fetyszy (Marché des Féticheurs), gdzie można poznać lokalne wierzenia i praktyki związane z magią i tradycyjną medycyną. Na wybrzeżu znajdują się malownicze plaże, takie jak te w Aného, które są idealne do odpoczynku i uprawiania sportów wodnych. Centralna część kraju oferuje możliwość odkrywania pięknych krajobrazów, w tym Wodospadów Kpime i Wodospadów Aklowa, otoczonych bujną roślinnością. Góry Togo, ze swoimi malowniczymi wioskami i szlakami turystycznymi, stanowią doskonałe miejsce dla miłośników trekkingu i przyrody. Szczególnie interesujące są tradycyjne domy w kształcie stożków mieszkańców Koutammakou, regionu wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, które świadczą o unikalnej architekturze i stylu życia ludu Batammariba. Północ kraju oferuje możliwość poznania życia na sawannie i odwiedzenia Parku Narodowego Fazao-Maltchaka, który jest domem dla różnych gatunków dzikich zwierząt, choć ich obserwacja wymaga cierpliwości. Togo oferuje podróżnikom nie tylko piękno przyrody, ale także głębokie zanurzenie w kulturze i tradycjach Afryki Zachodniej, które pozostawiają niezapomniane wrażenia.
Informacje o kraju Togo
Informacje pochodzą z publikacji CIA World Factbook.
Kraj Togo (angielski Togo) znajduje się w / kontynentu Afryka. Togo ma powierzchnię 56 785 km2 i 6 961 049 populacji. Najwyższy punkt ma wysokość 986 metrów nad poziomem morza i nazywa Mont Agou. Najniższy punkt znajduje się na poziomie 0 m.n.m. i nazywa Ocean Atlantycki. Państwo jest organizacją republika oraz datę niepodległości 27 kwietnia 1960. Kapitał jest Lome. Togo ma międzynarodowy skrót TO.
Togo - gospodarka
Łączny produkt krajowy brutto (PKB) jest 6 497 000 000 $. Łączny produkt krajowy brutto per capita dostosować za pomocą parytetu siły nabywczej 900 $. PKB rośnie 4.10 % Rocznie. Inflacji (wskaźnik cen konsumpcyjnych) jest równa 3.60 % Rocznie. Togo ma 2 595 000 ludności w wieku produkcyjnym (łączna liczba 6 961 049 osób). Togo zagadnienia 5.90 % PKB na opiekę zdrowotną a 1,60 % PKB na wojsko.
Togo - demografia
Jak wspomniano powyżej, Togo ma 6 961 049 mieszkaniec. Przyrost ludności jest w kwocie 2.75 % Rocznie. Liczba urodzeń na 1000 mieszkańców rocznie 35.26. Każda matka wynosił średnio 4.64 dzieci. Śmiertelność niemowląt jest 49.87 i śmiertelności matek 300.00 zgonów na 100.000 urodzeń. Średnia długość życia szacowana jest 63.17 lot. Smiertelność jest 7.78 osób na 1000 mieszkańców rocznie.
Togo - transportu i telekomunikacji
Togo ma 7 520 km dróg, 568 km linii kolejowych i 8 lotnisk. Łączna długość dróg wodnych (żeglowne rzeki, kanały, kanały, itp.) 50 km. Jest zarejestrowany 61 łodzi.
Włączone telefony komórkowe (karta SIM) w kraju Togo jest 3 105 000. Liczba aktywnych stacjonarnych linii telefonicznych jest 240 000. Togo ma 356 300 użytkowników Internetu, którzy mają 1 165 połączenia internetowe. Togo wyznaczyła domeny pierwsze zamówienie .tg.
Togo - energetyka
Togo zużywa rocznie 651 000 000 kWh energii elektrycznej. Roczna produkcja energii elektrycznej jest 123 000 000 kWh w elektrowniach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej 85 000 kW. Togo eksport 0 kWh a import 683 000 000 kWh energii elektrycznej na rok Energy mix wytwarzania energii jest następujący: paliwa kopalne: 21.2 %, energia jądrowa: 0 %, źródeł odnawialnych: 0.0 %, wodna: 78.8 %.
Słowa kluczowe: kraje świata, demografia, Flaga Togo, Informacje, flaga, flagi krajów na świecie, Togo, flagi krajów, energetyka, lista krajów, flagi narodowe, flagi, państwa bandery, lista flag, informacje, Gospodarka, politika.